Het verhaal van drie onafhankelijke vrouwen gered door een paar Johns
"Ik ben er vrij zeker van dat hij hier is om ons te vermoorden." Zowel Ashley als Sara bekenden zeker te zijn van de valse bedoelingen van de zilverharige man.
'Ja, ik zag hem die handschoenen over zijn handen glijden terwijl hij ons op straat naderde, ik wist dat we klaar waren.'
Gelukkig voor ons voldeed John (wiens generieke voornaam perfect leek te passen bij de gruwelijke scenario's die door Ashley en Sara's gedachten woedden) niet aan onze verwachtingen. In overeenstemming met onze hele dag Adidas Zx Flux Uomo zou hij op de meest onverwachte manieren de verwachtingen enorm overtreffen.
We beginnen de dag als virtuele vreemden, verenigd door onze online community van hardlopers en ons verlangen om ergens anders heen te rennen. We besluiten een rit van 2 uur naar de kust te maken, zodat we vrij kunnen lopen van ijs, sneeuw of vertrouwdheid. Ons pad voert ons door weelderige kustbossen, sparren, ceders, ontwortelde bomen. We glijden onder, schuiven over, slingeren door takken als oerkinderen.
Onze voortgang is traag, waardoor er veel tijd overblijft voor een gesprek. Ten eerste blijven we veilig aan de oppervlakte - welke races ren je, favoriete routes, recente ontmoetingen met sneeuw en modder. Maar al snel gaan we, net als de modder waar we doorheen rennen, dieper: huwelijk, scheiding, opnieuw huwelijk; stiefkinderen, pleegkinderen, Adidas Nmd Womens NICU-baby's, toekomstige baby's; geheime schaken, honden, liefde, meer honden. We bestrijken veel terrein. Ik kon onze vriendschapsgroei volgen langs de Nike Air Force 1 Womens contourlijnen van de kaart.
Door pauzes in de bladeren en langs richels met uitzicht op de oceaan, koesteren we ons in de zon van februari. Oh wat we hebben gemist! De oceaan verspreidt zich naar de horizon. 2 Amerikaanse zeearenden bekijken de omgeving vanaf de bergkam. Zeehonden dartelen in de golven. Dit is echt.
Dit jaar had ik geen menselijke date om me mee uit te nemen voor Valentijnsdag, dus ik genoot van een nacht alleen, net als elke andere doordeweekse avond.
Ik ging naar de sportschool (3 mijl op de loopband in ongeveer 27 min - ik zou 4 doen maar had geen tijd meer. 3> 0), en ik kreeg mijn haar. Het was hard nodig.
We bereiken het strand en kijken hoe surfers inactief Nike Air Pegasus 89 Donna wachten op golven. We gaan terug zoals we gekomen zijn; het is zonniger, warmer en is al bekend geworden, de metaforen van vriendschap rollen als de ike Internationalist Damen golven die we achterlaten.
We steken 101 over, klimmen anderhalve kilometer omhoog en weten dat we niets anders dan bergafwaarts (en een paar neergehaalde bomen) tussen ons hebben, droge sokken en voedsel. We high-five en jagen het op als we de glibberige brug verlaten en bij de auto stoppen.
Ik loop naar het bestuurdersportier en raak de hendel aan om de auto te ontgrendelen. Stilte. Geen piep. Ik neem mijn rugzak af, denkend dat de sleutel te ver van het handvat is om de aanwezigheid ervan te registreren. Stilte. Paniek stijgt langzaam in mijn borst. Ik pak mijn rugzak uit om de sleutel te vinden. Het is er niet.
'Oh mijn god, jongens, de sleutel is weg.'
Het is grappig, we spreken allemaal zo kalm, dubbel vakken controleren en de gebruikelijke vragen stellen over wanneer ik me voor het laatst herinner het te zien. Vervolgens Nike Air Max 90 Damen vraagt ??Sara: 'Wacht, is het gewoon rechthoekig en zwart, als een clicker?'
Ja!
"Ik zag het! Ik zag het toen we opraken. Het viel me op en ik dacht 'dat is raar. Wat is dat? ', Maar het registreerde gewoon niet helemaal. Maar ik weet zeker dat dat het was! "